• Tłumacz języka migowego
Rozpoznawanie zagrożeń Ernest Ziębaczewski

Cele i wyzwania legislacyjne

26 Stycznia 2023

Jeżeli chodzi o przyszłość, jednego tylko jestem pewien - będzie ona zupełnie inna niż teraźniejszość i w dłuższej perspektywie nie sposób jej przewidzieć. Widzimy przecież, jak nasze zamierzenia, plany i strategie zweryfikowały pandemia i wojna w Ukrainie.

Nie oznacza to jednak, że nie należy planować i zakładać odległych celów, zwłaszcza na poziomie strategicznym. Trzeba, będąc otwartym na możliwe zmiany, znać kierunek, w którym się podąża, ustawiać drogowskazy i ustalać kamienie milowe. Wtedy można zbliżać się do ważnego celu i ostatecznie go osiągnąć.

Zarówno ja, jak i zespół Biura Przeciwdziałania Zagrożeniom Komendy Głównej PSP, którego pracami kieruję w Komendzie Głównej Państwowej Straży Pożarnej, mamy cele dalekosiężne i cele pośrednie. Zależy nam, by je zrealizować w dłuższej lub krótszej perspektywie czasowej, zależnie od okoliczności. Przede wszystkim dążymy do zapewnienia optymalnego poziomu bezpieczeństwa obywateli naszego kraju, przedsiębiorstw, majątku, a także środowiska. Optymalnego, czyli idąc za „Słownikiem języka polskiego” PWN, „najlepszego z możliwych w jakichś warunkach”.

Aby go osiągnąć, konieczne jest zapewnienie takiego otoczenia prawnego w obszarze ochrony przeciwpożarowej, które będzie tworzyło sprawnie funkcjonujący system zapobiegania pożarom i innym miejscowym zagrożeniom. Z jednej strony przepisy muszą być jednoznaczne i zrozumiałe, a z drugiej przystawać w możliwie największym stopniu do rzeczywistości i potrzeb. Zatem mówiąc o przyszłości, musimy mówić o zmianach w obowiązującym prawie.

Ustawa o ochronie przeciwpożarowej

Wskazane byłoby określenie w ustawie o ochronie przeciwpożarowej wymogu przeprowadzania kontroli okresowych wybranych obiektów, przede wszystkim tych, których projekty budowlane muszą być uzgadniane pod względem ochrony przeciwpożarowej i które podlegają odbiorom PSP. Jednym z nich byłby zapewne budynek Filharmonii im. Mieczysława Karłowicza w Szczecinie / fot. Kapitel, Wikipedia (CC BY-SA 1.0)

Zacznę od podstawowego aktu prawnego, który reguluje funkcjonowanie ochrony przeciwpożarowej w Polsce - od ustawy o ochronie przeciwpożarowej. Zdajemy sobie sprawę, że choć funkcjonuje ona poprawnie, to jednak, jako uchwalona w 1991 r., może nie do końca odpowiadać wszystkim współczesnym wyzwaniom. Oczywiście jest stale nowelizowana, ale przewidujemy, że w ciągu kilku najbliższych lat rozpoczną się szerokie konsultacje i prace nad uchwaleniem nowej ustawy, która uporządkuje i ureguluje wiele obszarów funkcjonowania ochrony przeciwpożarowej w zakresie zapobiegania powstawaniu i rozprzestrzenianiu się pożarów. Poniżej odniosłem się do kilku z nich.

Prawa, obowiązki, odpowiedzialność, fachowość

Zaczynając od rzeczy oczywistych - z pewnością w przepisie rangi ustawowej potrzebne jest określenie w sposób jednoznaczny obowiązków oraz czynności zabronionych z zakresu ochrony przeciwpożarowej wobec władających obiektami lub terenami, a także wobec ich użytkowników, przedsiębiorstw etc. Regulacje powinny odnosić się również do odpowiedzialności za nieprzestrzeganie przepisów z zakresu ochrony przeciwpożarowej oraz za nierzetelne wykonywanie czynności z tego obszaru.

Zasadne wydaje się również określenie wymagań kwalifikacyjnych wobec osób wykonujących określone czynności z zakresu ochrony przeciwpożarowej, takich jak projektowanie i wykonywanie urządzeń przeciwpożarowych i biernych zabezpieczeń przeciwpożarowych, a także przeprowadzanie przeglądów technicznych, konserwacji oraz napraw urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic. Dostrzegliśmy również potrzebę dostosowania do obecnych realiów wymagań kwalifikacyjnych wobec osób wykonujących takie czynności jak sporządzanie instrukcji bezpieczeństwa pożarowego czy oceny zagrożenia wybuchem. Wykształcenie średnie, dwutygodniowe przeszkolenie i nabycie uprawnień inspektora ochrony przeciwpożarowej bywa dalece niewystarczające, by sporządzić dokumenty o odpowiedniej jakości merytorycznej.

Niewykluczone, że w tej ustawie mogłoby się znaleźć miejsce na określenie wymogu dotyczącego okresowych (np. raz na 5 lat) przeglądów wybranych obiektów budowlanych pod kątem spełniania przez nie wymagań z zakresu ochrony przeciwpożarowej. W naszej ocenie powinien on dotyczyć co najmniej obiektów, których projekty budowlane muszą być uzgadniane pod względem ochrony przeciwpożarowej i które podlegają odbiorom PSP. Zauważyliśmy, że ogromny wysiłek wkładany w proces zapewnienia odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa pożarowego obiektów budowlanych na etapie ich wznoszenia, związany ze stosowaniem „certyfikowanych” wyrobów, sporządzaniem projektów w uzgodnieniu z rzeczoznawcą do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych, odbiorem ze strony PSP, bywa marnowany wskutek ich niewłaściwego użytkowania. Nawet najlepsze zabezpieczenia przeciwpożarowe, czynne czy bierne, wymagają ciągłego utrzymywania w odpowiednim stanie technicznym i funkcjonalnym, by zapewnić skuteczność ich działania.

Odbiory obiektów budowlanych

Warto, by ustawa, o której mowa, określała również nowoczesny sposób weryfikacji wymagań ochrony przeciwpożarowej przy przekazywaniu obiektów budowlanych do użytkowania. Zwłaszcza w przypadku dużych obiektów, skomplikowanych w aspekcie przyjętych rozwiązań z zakresu bezpieczeństwa pożarowego, obecny sposób dokonywania odbiorów przez PSP w terminie 14-dniowym bywa problematyczny i nieadekwatny do możliwości organu PSP szczebla powiatowego, a przy tym nie zapewnia inwestorowi możliwości przeprowadzenia tego procesu w sposób elastyczny i dostosowany do jego potrzeb (np. w umówionych z nim terminach, etapowo, czy też jeszcze przed zakończeniem wszystkich robót budowlanych).

W tym zakresie można rozważać udział w procedurze odbioru strony trzeciej działającej na zasadach działalności gospodarczej, której funkcjonowanie będzie regulowane przepisami ustawy i nadzorowane przez organy państwa (np. PSP) - sprawdziło się to w przypadku rzeczoznawców do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych, na których delegowano uprawnienia organów PSP dotyczące uzgadniania projektów budowlanych. Przed zgłoszeniem obiektu do PSP strona trzecia (np. wykwalifikowany inspektor z odpowiednimi uprawnieniami lub wyspecjalizowana jednostka badawczo-rozwojowa) mogłaby np. dokonywać oceny przyjętych rozwiązań z zakresu bezpieczeństwa pożarowego, przeprowadzać próby i badania funkcjonowania urządzeń przeciwpożarowych, weryfikować zastosowane wyroby służące bezpieczeństwu pożarowemu, a także kompletność dokumentacji. Obiekt przygotowany w ten sposób do odbioru przed jego przeprowadzeniem przez PSP uzyskiwałby od strony trzeciej certyfikat zgodności z wymaganiami ochrony przeciwpożarowej. Rola organu kontrolnego PSP sprowadzałaby się w takim przypadku do:

  • potwierdzenia, że inwestor dysponuje takim certyfikatem i wyrywkowej weryfikacji jego rzetelności w odniesieniu do stanu faktycznego;
  • oceny kwestii kluczowych z punktu widzenia bezpieczeństwa użytkowników obiektu i ekip ratowniczych, np. warunków ewakuacji, odporności ogniowej elementów obiektu oraz warunków prowadzenia działań ratowniczych.

Przeprowadzana przez PSP kontrola byłaby zatem ograniczona w czasie i odbiurokratyzowana, a inwestor mający certyfikat byłby prawie pewien pozytywnego rozstrzygnięcia ze strony organu. Ograniczyłoby to obciążenie PSP działalnością związaną z przekazywaniem obiektów budowlanych do użytkowania i w konsekwencji zwiększyłoby potencjał formacji w pozostałych obszarach związanych z działalnością kontrolno-rozpoznawczą.

Akty wykonawcze

Przedstawione rozważania o charakterze koncepcyjnym odnoszą się zaledwie do małego wycinka tematycznego, którego mogłaby dotyczyć nowa ustawa, a przedstawione propozycje są tylko jednymi z możliwych rozwiązań. Wariantów jest wiele, ale chciałbym podkreślić, że w każdym z nich wymagana jest nowelizacja trzech aktów wykonawczych do ustawy, bardzo istotnych z punktu widzenia profilaktyki przeciwpożarowej, tj. rozporządzeń ministra spraw wewnętrznych i administracji w sprawie:

  • ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów,
  • przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych,
  • wykazu wyrobów służących zapewnieniu bezpieczeństwa publicznego lub ochronie zdrowia i życia oraz mienia, a także zasad wydawania dopuszczenia tych wyrobów do użytkowania.

Działania w tym zakresie już są podejmowane. Warto podkreślić, że w przypadku drugiego z wymienionych rozporządzeń przyszłe zmiany będą uwzględniały wyniki projektów naukowo-badawczych realizowanych ze środków Narodowego Centrum Badań i Rozwoju z inicjatywy Komendy Głównej PSP.

Inne akty prawne określające wymagania ochrony przeciwpożarowej

Przepisy techniczno-budowlane

Na tym potrzeby zmian legislacyjnych w zakresie ochrony przeciwpożarowej się nie kończą, gdyż znaczna część wymagań w tym obszarze zawarta jest w aktach wykonawczych do innych ustaw, a zwłaszcza w przepisach techniczno-budowlanych określających warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać określone obiekty budowlane i ich usytuowanie (wydawanych na podstawie ustawy Prawo budowlane). Przepisy te, ujęte w wielu rozporządzeniach przez różnych ministrów, zostaną uchylone z dniem 20 września 2024 r. na mocy jednej z regulacji ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o zapewnianiu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami - do tego czasu właściwi ministrowie powinni zastąpić je nowymi aktami prawnymi. Zatem już w najbliższym czasie czeka nas ogromny wysiłek legislacyjny, aby wymagania z zakresu bezpieczeństwa pożarowego dla obiektów budowlanych ukształtować w tych aktach prawnych w sposób nowoczesny, z uwzględnieniem możliwości, jakie daje nam postęp techniczny, w aspekcie potrzeb rozwijającej się gospodarki oraz ochrony przeciwpożarowej.

Szczególne znaczenie wymagań stawianych budynkom

W tym kontekście warto zwrócić szczególną uwagę na rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, które wyda minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa. Jest ono kluczowym aktem prawnym z punktu widzenia ochrony przeciwpożarowej, ponieważ dotyczy bezpieczeństwa pożarowego budynków, czyli grupy obiektów budowlanych występujących najbardziej powszechnie, w których przebywają ludzie i których właściwe wykonanie ma szczególne znaczenie z punktu widzenia zapewnienia odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa ich użytkowników.

Obecnie wymagania w przedmiotowym zakresie określa rozporządzenie ministra infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r., którego przepisy w znacznej mierze odpowiadają poziomowi rozwoju naszego kraju w końcowych latach XX w. Przy kształtowaniu nowych regulacji z jednej strony należy uwzględniać dotychczasowe uregulowania i dążyć do zmian ewolucyjnych, jednak z drugiej strony mieć na względzie ogromny postęp i rozwój społeczno-gospodarczy kraju, jaki miał miejsce na przestrzeni lat 2002-2022. Uwzględnić trzeba też dotychczasowe doświadczenia i zidentyfikowane potrzeby dotyczące racjonalizacji obowiązujących dotychczas wymagań, niejednokrotnie krytykowanych przez inwestorów, projektantów, rzeczoznawców do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych oraz funkcjonariuszy PSP kontrolujących budynki przed przekazaniem ich do użytkowania lub uczestniczących w uzgadnianiu rozwiązań zamiennych w stosunku do tych wymagań. Niezbędna lista koniecznych zmian jest długa, a potrzeba ich wprowadzenia wynika m.in. z niejasności przepisów oraz nieadekwatności części wymagań w stosunku do aktualnego poziomu zagrożeń oraz rozwoju technicznego.

Inne ustawy i akty wykonawcze

Przepisy określające funkcjonowanie ochrony przeciwpożarowej oraz wymagania w tym zakresie mają oczywiście kluczowe znaczenie dla zapewnienia odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa. Z uwagi na ograniczenia odniosłem się jedynie do wybranych obszarów, pomijając chociażby ustawy Prawo ochrony środowiska, o lasach, o odpadach, a tym samym wiele aktów wykonawczych do nich. W nich również pojawią się zmiany z takich samych powodów, jak te scharakteryzowane w odniesieniu do ustawy o ochronie przeciwpożarowej.

PSP spajająca system ochrony przeciwpożarowej

Biuro Przeciwdziałania Zagrożeniom: w centralnej części zdjęcia dyrektor biura st. bryg. Ernest Ziębaczewski, po jego prawej stronie zastępca dyrektora st. bryg. Rafał Szczypta; pracownicy biura począwszy o lewej strony: st. bryg. Sławomir Zając, st. kpt. Kamil Wleciał, mł. bryg. Radosław Czapla, st. bryg. Dariusz Dziwulski, st. bryg. w st. sp. dr inż. Dariusz Ratajczak, kpt. Grzegorz Sobieszek, bryg. Karol Mojski, st. bryg. Paweł Rochala, st. kpt. Artur Kądziela, mł. bryg. Wojciech Wiśniewski, st. bryg. Ariadna Koniuch, kpt. Oliwer Eszer, Natalia Galas, Grażyna Markevičius, Michalina Musiał. Na zdjęciu brakuje bryg. Konrada Leszczuka, mł. bryg. Agnieszki Czyżewskiej, kpt. Renaty Golly, st. bryg. w st. sp. mgr. inż. Piotra Wojtaszewskiego / fot. Anna Sobótka / red. PPChciałbym także zwrócić uwagę na przepisy ustawy o PSP i aktów wykonawczych do niej, regulujące działanie naszej formacji w obszarze kontrolno-rozpoznawczym. Naszym celem jest nowelizacja tych przepisów w taki sposób, aby zadania w zakresie nadzoru nad przestrzeganiem przepisów przeciwpożarowych oraz rozpoznawania zagrożeń pożarowych i innych miejscowych zagrożeń wykonywane były możliwie efektywnie. W tym kontekście widzimy potrzebę wprowadzenia zmian ograniczających działania biurokratyczne i upraszczających procedury powiązane z czynnościami kontrolno-rozpoznawczymi, jak również konieczność cyfryzacji naszych działań przez wprowadzenie jednolitego systemu wspomagania takich czynności.

Dość zaawansowane są prace powołanego przez komendanta głównego PSP zespołu roboczego do spraw opracowania projektu nowelizacji przepisów i zasad regulujących obszar przeprowadzania czynności kontrolno-rozpoznawczych oraz prowadzenia postępowań pokontrolnych. Zespół składa się z doświadczonych prewentystów z terenu całego kraju. Z pewnością wiele pomysłów i założeń wypracowanych przez to gremium będzie stanowiło podstawę zmian legislacyjnych. Jednak nowelizacja przepisów w tym zakresie to zadanie na kolejne lata.

W najbliższym czasie planujemy zaś uprościć funkcjonujące w PSP zasady działania określone w metodykach i wytycznych dotyczących realizacji zadań kontrolno-rozpoznawczych. Już teraz podjęliśmy prace zmierzające do nowelizacji „Metodyki prowadzenia czynności kontrolno-rozpoznawczych, mających na celu rozpoznawanie zagrożeń pożarowych oraz realizację nadzoru nad przestrzeganiem przepisów przeciwpożarowych” z 2016 r.

Do sprawnego funkcjonowania PSP w obszarze kontrolno-rozpoznawczym niezbędne są również odpowiednio zmotywowane i przygotowane kadry. Aby je budować, konieczne wydaje się uatrakcyjnienie służby zarówno pod względem finansowym, jak i możliwości rozwoju zawodowego funkcjonariuszy i pracowników realizujących omawiane zadania. Przy nowelizacji właściwych przepisów na ten aspekt zamierzamy zwrócić uwagę w sposób szczególny.

Podsumowanie

Konieczne jest dostosowywanie przedsięwzięć legislacyjnych podejmowanych przez PSP do nowych okoliczności i wyzwań, jakie stawia przed nami stale zmieniająca się rzeczywistość. Jestem przekonany, że za kolejne 5 lat problemy, które poruszamy dzisiaj, będą już nieaktualne. Z doświadczenia wiem, że pojawi się ich więcej i będą dotyczyły innych, często zupełnie nowych obszarów. Realizując misję komendanta głównego PSP, centralnego organu administracji rządowej w sprawach ochrony przeciwpożarowej, koordynującego wykonywanie zadań PSP w zakresie nadzoru nad przestrzeganiem przepisów przeciwpożarowych, stale dążymy do zapewnienia takich regulacji i wymagań w systemie prawnym ochrony przeciwpożarowej, aby mieszkańcy naszego kraju mieli zapewniony najwyższy poziom bezpieczeństwa.

Połączenie optymalnych i właściwych merytorycznie, a przy tym jednoznacznych przepisów z działalnością kontrolno-rozpoznawczą PSP oraz dobrą organizacją krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego daje w mojej ocenie rękojmię osiągnięcia tego celu przy akceptowalnym ze społeczno-gospodarczego punktu widzenia poziomie kosztów.

Ernest Ziębaczewski Ernest Ziębaczewski

st. bryg. Ernest Ziębaczewski jest dyrektorem Biura Przeciwdziałania Zagrożeniom KG PSP

do góry