• Tłumacz języka migowego
Piszą za granicą Paweł Gromek, Waldemar Jaskółowski, Szymon Ptak

Badania prędkości ewakuacji w zadymionych tunelach

3 Sierpnia 2016

(Experiments of evacuation speed in smoke-filled tunnel), M. Seike, N. Kawabata, M. Hasegawa, „Tunnelling and Underground Space Technology” 53 (2016), s. 61-67.

Japońscy naukowcy przeanalizowali zagadnienie prędkości przemieszczania się pieszych w warunkach ewakuacji zadymionych tuneli drogowych. Zwrócili przy tym uwagę na fakt, że scenariusz pożarowy uwzględniający opisane uwarunkowania ewakuacyjne stanowi jeden z fundamentów budowania bezpieczeństwa pożarowego w tego rodzaju obiektach. Głównym celem badań było otrzymanie wykresów ukazujących zależność prędkości przemieszczania się w warunkach ewakuacji [m/s] ze współczynnikiem rozproszenia Cs [m-1].

Na potrzeby badań zbudowano tunel testowy o przekroju półeliptycznym. Jego wysokość wyniosła 9,9 m, zaś szerokość 9,8 m. Całkowita długość tunelu to 700 m, jednakże z uwagi na rygory badawcze odseparowano fragment o długości 400 m. Został on wyposażony w czujniki gęstości dymu i generatory dymu. Uczestnicy eksperymentu zostali zlokalizowani w odległości ok. 300 m od najbliższych punktów pomiarowych. Ich prędkość poruszania się była obliczana na podstawie różnic czasu uzyskanych w poszczególnych punktach kontrolnych.

W badaniach wzięła udział grupa 263 przedstawicieli firm zarządczych dróg publicznych, 29 przedstawicieli świata nauki oraz dwie osoby reprezentujące przedsiębiorstwa przewozowe. Każdy został wyposażony w środki ochrony osobistej: kask, kamizelkę odblaskową, latarkę, zegarek ze stoperem, a także kamerę osobistą (przytwierdzoną do ubrania). Założenia badawcze obejmowały trzy scenariusze przemieszczania się: w warunkach normalnych, w warunkach zadymienia (ewakuacja) i scenariusz mieszany (stanowiący połączenie dwóch poprzednich). Liczba osób przypisana do każdej z trzech prób była dobierana indywidualnie do założeń badawczych.

Materiał wzbogacono o zdjęcia ukazujące wnętrze tunelu testowego, punktów kontrolnych, generatorów dymu, a także widoczność dla współczynników przypisanych kolejnym eksperymentom. Ukazano rozkłady wiekowe uczestników w rozbiciu na konkretne numery eksperymentów, a także przedstawiono wzory składające się na aparat matematyczny pozwalający wyliczyć wartości uzyskane podczas badań.

bryg. dr inż. Waldemar Jaskółowski, kpt. dr inż. Paweł Gromek i kpt. Szymon Ptak są pracownikami Szkoły Głównej Służby Pożarniczej

lipiec 2016

Paweł Gromek Paweł Gromek
Waldemar Jaskółowski Waldemar Jaskółowski
Szymon Ptak Szymon Ptak
do góry